Wycieczki szkolne to zawsze wielka radość dla uczniów. Nie tylko nas bawią i uczą, ale pozwalają przede wszystkim na oderwanie się od szkolnej ławki. W dniach 06.06. - 08.06.2022r. uczniowie z klas 3-8 wzięli udział w wycieczce do Wieliczki i Zakopanego z firmą Trans-Bus z Wodyń.
Celem wycieczki była promocja alternatywnych form spędzania czasu wolnego, zapoznanie uczniów z zabytkiem wpisanym na światową listę zabytków UNESCO - zwiedzanie kopalni soli w Wieliczce. Zorganizowany wypoczynek miał charakter interdyscyplinarny, gdyż uzupełniał wiedzę z takich przedmiotów jak historia, przyroda, język polski, religia.
Dzień 1
W drogę wyruszyliśmy po godz. 6:00 pełni emocji. Po ok. 7 godzinach jazdy, przystankach na śniadanie dotarliśmy do Wieliczki. Miasto przywitało nas pięknym słońcem, a kopalnia ciemnością:) Podczas zwiedzania przeszliśmy ponad trzy kilometrową trasę i zeszliśmy na głębokość 135m. Poznaliśmy historię i tajemnice kopalni, jak również legendę księżnej Kingi, która przyniosła bogactwo soli na polską ziemię. Mogliśmy podziwiać wspaniałe rzeźby i komory oraz podziemne jeziora. Szczególne wrażenie wywarła na nas kaplica dedykowana św. Kindze i świetlny spektakl nad brzegami jeziora przy akompaniamencie muzyki Fryderyka Chopina. Na zakończenie zwiedzania zakupiliśmy pamiątki, a następnie wyjechaliśmy windą na powierzchnię. Spacerkiem udaliśmy się do pobliskiej Tężni Solankowej, aby skorzystać ze zdrowych walorów wielickiej soli. Pełni wrażeń ruszyliśmy w dalszą podróż, tym razem do Gliczarowa Górnego, gdzie zostaliśmy bardzo ciepło przyjęci przez gospodarzy ośrodka.
Dzień 2
To dzień, który wymagał od nas dobrej kondycji fizycznej. Co niektórym dał się naprawdę we znaki:) Najważniejsze jednak, że wszyscy dali radę. Szczególne ukłony dla P. Przewodnik, z którą pomimo sędziwego (ponad 80 lat!) zwiedziliśmy piękną Dolinę Strążyską. Jest to dolina malowniczo położona u stóp potężnego Giewontu, zwanego również Śpiącym Rycerzem, którego mogliśmy podziwiać przez większość trasy spacerowej. Oprócz tatrzańskich szczytów i skał towarzyszył nam również obłędnie pachnący las i melodyjnie szumiący Strążyski Potok. Trasa Doliną Strążyską to około 2,4 km szlaku, który docelowo zaprowadził nas do pięknego wodospadu Siklawica, który w tym roku był wyjątkowo malutki z uwagi na małe opady deszczu. Nic tak jednak nie smakowało, jak zimna, krystalicznie czysta woda z górskiego wodospadu.
Po odpoczynku udaliśmy się w dalszą podróż, tym razem do Sanktuarium Narodowego pw. Matki Bożej Fatimskiej znajdującego się na Krzeptówkach w Zakopanem, którego gospodarzami są tu ojcowie Pallotyni, którzy przybyli na Krzeptówki 1950 r a w latach 1957-1959. Dzięki uprzejmości księdza proboszcza poznaliśmy genezę powstania Sanktuarium, które powstało jako dziękczynienie za uratowanie Najwyższego Pasterza Jana
Pawła II, który został postrzelony 13 maja 1981 na Placu św. Piotra. To wówczas górale powiedzieli, że jeżeli Bóg uratuje życie Jana Pawła II, to na tym miejscu zostanie wybudowany kościół. Tak też się stało i w ciągu pięciu lat została wybudowana świątynia. W lipcu 1987 r. plac pod budowę został poświęcony, a 13 maja 1990 r., kardynał Franciszek Macharski wmurował kamień węgielny, który pochodzi z miejsca objawienia Matki Boskiej
Fatimskiej. W latach 1987-1992 r. powstał kościół, który jest wotum wdzięczności za uratowanie Ojca Świętego. Dnia 7 czerwca 1997 roku świątynie odwiedził papież Jan Paweł II, który koncelebrował nabożeństwo konsekracyjne. Tego dnia mijało dokładnie 25 lat od tego wydarzenia. Z okazji jubileuszu dzień wcześniej przy Wielkiej Krokwi odbyła się uroczysta msza święta w której uczestniczyło 100 biskupów.
Następnie udaliśmy się w miejsce, na które czekał każdy uczeń. Krupówki to znany deptak w Polsce i najbardziej rozpoznawalna ulica Zakopanego. To miejsce starsi uczniowie spędzali na swój indywidualny sposób, chodząc w małych grupkach, mogli nacieszyć się klimatem tego miejsca, kupić pamiątki, iść na lody… Po czym o ustalonej godzinie przyjść na zbiórkę i ruszyć w dalszą drogę. To ważne doświadczenie dla uczniów, które dawało im poczucie samodecydowania o sobie, ale przede wszystkim poczucie, że my opiekunowie mamy do nich ogromne zaufanie.
Po powrocie do pensjonatu, pysznej obiadokolacji, najbardziej wytrwali ruszyli na spacer do Białego Dunajca pod opieką p. M. Kroczyńskiej - reszta kadry - aż wstyd się przyznać, nie dała rady:( Reszta uczestników spędzała aktywnie czas na terenie obiektu, mogąc bawić się m.in na dyskotece zorganizowanej przez p. Romana, naszego kierowcę.
Trzeci dzień przywitał nas zasnutym chmurami niebem, z którego wkrótce zaczęło padać. Deszcz w naszym odczuciu to wyraz smutku spowodowany naszym wyjazdem:) Tego dnia wjechaliśmy wyciągiem krzesełkowym na Gubałówkę, skąd w sprzyjających warunkach rozpościera się zapierający dech w piersiach widok na panoramę Tatr z monumentalnym Giewontem oraz na całe Zakopane. My niestety z uwagi na deszcz i mgłę o takim widoku mogliśmy tylko pomarzyć.
Reasumując…
Wycieczka była okazją do nawiązania nowych znajomości, integracji grupy, zabawy, zdobycia nowych doświadczeń, a czasami śmiechu do łez. To również okazja do podziękowania dzieciakom, za to że byliście naszą dumą i radością, niejednokrotnie nas pozytywnie zadziwialiście za co BARDZO DZIĘKUJEMY - OPIEKUNOWIE:)
:)
